بررسی روشهای تعیین شرایط اولیه برای تکنیک شکل نرمال میدانهای برداری در تحلیل عملکرد دینامیکی سیستمهای قدرت تحت استرس

سیستمهای قدرت تحت استرس در مواجه با اغتشاشات مختلف رفتارهای دینامیکی پیچیده ای نظیر نوسانات بین ناحیه ای و تشدیدهای پارامتری از خود نشان میدهند. چنین رفتارهای پیچیده ای را با ابزارهای متداول نظیر تحلیل های خطی نمی توان بدرستی بررسی نمود. شکل نرمال میدانهای برداری بعنوان یک ابزار ریاضی شناخته شده از حوزه سیستمهای دینامیکی امکان لحاظ کردن خصوصیات غیرخطی سیستم را در تحلیل رفتارهای دینامیکی فراهم میکند. این روش با اعمال تبدیلات مختصات پی در پی، معادلات دیفرانسیل حاکم بر رفتار سیستم را به ساده ترین شکل مطلوب تبدیل مینماید. تعیین شرایط اولیه در حل این معادلات دیفرانسیل در حوزه شکل نرمال مرحله ای اساسی در کاربرد این روش به منظور تحلیل رفتارهای دینامیک سیستمهای قدرت می باشد. روشهای موجود در تعیین شرایط اولیه، تحت رژیم های پراسترس در سیستمهای قدرت گاهی منجر به حصول چند جواب مختلف و گاهی منجر به عدم همگرایی الگوریتم های عددی و عدم حصول جواب می شوند. هدف از انجام این رساله مطالعه روش های موجود در تعیین شرایط اولیه در حوزه شکل نرمال و بررسی محدودیت ها و مشکلات آنها است. تا بدین وسیله بتوان از قابلیتها و مزایای چشمگیر روش شکل نرمال در تحلیل عملکرد دینامیک سیستم های قدرت استفاده نمود. چرا که تنها مشکل عملی پیش رو در استفاده گسترده تر از روش شکل نرمال میدانهای برداری تنها در محاسبه شرایط اولیه و بدست آوردن پاسخ های مناسبتر برای آن است. در این راستا یک حدس اولیه مناسب ارائه شده است و شاخصهایی جدید جهت پیش بینی عملکرد دینامیک سیستم های قدرت تحت استرس با استفاده از شکل نرمال میدانهای برداری استخراج، معرفی و مورد آزمایش قرار گرفته اند. نتایج حاصل از شبیه سازیها حاکی از کارایی و توانایی مناسب این شاخص ها در تحلیل عملکردهای دینامیک سیستمهای قدرت پراسترس میباشند.